-
1 Lebewohl
-
2 Lebewohl
-
3 ἀποχαιρετίζω
-
4 goodbye
1. 2. nounsay goodbye to something, kiss something goodbye — (fig.): (accept its loss) etwas abschreiben (ugs.)
* * *interjection, noun (an expression used when leaving someone: Goodbye - it was good of you to visit us; sad goodbyes.) Auf Wiedersehen, das Lebewohl* * *good·byeI. interj[gʊ(d)ˈbaɪ]1. (bid adieu) auf Wiedersehensee you tomorrow, \goodbye! auf Wiedersehen, bis morgen!to kiss sb \goodbye jdm einen Abschiedskuss gebento say \goodbye [to sb] [jdm] Auf Wiedersehen sagen, sich akk [von jdm] verabschiedento wave \goodbye zum Abschied winkenit's cloudy and rainy — I guess we can say \goodbye to the day at the beach es ist bewölkt und regnerisch — ich glaube wir können unseren Tag am Strand abschreibento kiss sth \goodbye etw abschreiben famII. n[gʊdˈbaɪ]Abschied m, Lebewohl ntthey said a tearful \goodbye sie verabschiedeten sich unter Tränen* * *[gʊd'baɪ]1. nAbschied m, Lebewohl nt (geh)to say goodbye, to say or make one's goodbyes — sich verabschieden, Lebewohl sagen (geh)
to wish sb goodbye, to say goodbye to sb — sich von jdm verabschieden, von jdm Abschied nehmen
to say goodbye to sth — einer Sache (dat) Lebewohl sagen
well, it's goodbye to all that — damit ist es jetzt vorbei
when all the goodbyes were over — als das Abschiednehmen vorbei war
2. interjauf Wiedersehen, lebe wohl (geh)3. adj attrAbschieds-* * *A s1. Abschiedsgruß m:wish sb goodby, say goodby to sb jemandem Auf Wiedersehen sagen;have you said all your goodby(e)s?a) hast du dich überall verabschiedet?, hast du allen Auf Wiedersehen gesagt?,b) weitS. können wir jetzt endlich gehen?;you can kiss ( oder say) goodby to that umg das kannst du dir abschminken; → academic.ru/40908/kiss">kiss B 12. Abschied m:he prolonged his goodby for a few more minutes er blieb noch ein paar Minuten längerB adj Abschieds…:C inta) auf Wiedersehen!b) TEL auf Wiederhören!* * *1.(Amer.: goodby)interjection auf Wiedersehen!; (on telephone) auf Wiederhören!2. nounsay goodbye to something, kiss something goodbye — (fig.): (accept its loss) etwas abschreiben (ugs.)
* * *adj.Abschieds- präfix. expr.(S.Germany) expr.= ade (S.Deutsche Sprachraum) ausdr. expr.adieu ausdr.lebewohl ausdr. interj.ade interj.adieu interj.lebewohl interj. n.Abschied -e m.Abschiedsgruß m. -
5 adieu
\adieu, then my friends lebt wohl, meine FreundeII. n<pl -s or -x>to bid sb/sth \adieu [or \adieu to sb/sth] jdm/etw Lebewohl sagen* * *[ə'djuː] (old, liter)1. nAdieu nt, Lebewohl nt (old)to say one's adieus — Adieu or adieu sagen (old), Abschied nehmen
2. interjadieu (old)* * *A int lebe wohl!, adieu!B pl adieus, adieux [-uːz] s Lebewohl n, Adieu n:bid sb adieu jemandem Lebewohl sagen -
6 farewell
1. interjectionleb[e] wohl (veralt.)2. noun1)2) attrib.farewell speech/gift — Abschiedsrede, die/-geschenk, das
* * *[feə'wel] 1. noun(an act of saying goodbye: They said their farewells at the station; ( also adjective) a farewell dinner.) das Lebewohl, Abschieds-...2. interjection(goodbye: `Farewell for ever!' she cried.) Lebe(n Sie) wohl!* * *fare·well[ˌfeəˈwel, AM ˌferˈ-]\farewell, until we meet again leb wohl, bis baldto bid sb a fond \farewell sich akk herzlich von jdm verabschiedento bid sb a last \farewell von jdm Abschied nehmen\farewell hug Umarmung f zum Abschieda \farewell party eine Abschiedsparty* * *[fɛə'wel]1. nAbschied mto say or make one's farewells — sich verabschieden; (before a longer absence) Abschied nehmen
to bid sb farewell — jdm Auf Wiedersehen or Lebewohl (old) sagen
2. interj (old)lebt wohl (old); (to friend, sweetheart) leb(e) wohl (old)* * *farewell [ˌfeə(r)ˈwel]A int lebe(n Sie) wohl!, lebt wohl!B s1. Lebewohl n, Abschiedsgruß m:bid sb farewell jemandem Lebewohl sagen;2. Abschied m:take one’s farewell of Abschied nehmen von (a. fig);farewell to …! fig genug von …!, nie wieder …!C adj Abschieds…:* * *1. interjectionleb[e] wohl (veralt.)2. noun1)2) attrib.farewell speech/gift — Abschiedsrede, die/-geschenk, das
* * *n.Lebewohl -e n.Verabschiedung f. -
7 попрощаться
v1) gener. (j-m) Lebewohl sagen (с кем-л.), Lebewohl sägen, auf Wiederseh sägen, auf Wiedersehe sägen, auf Wiedersehen sagen2) obs. sich beurlauben -
8 bid
1.[bɪd]transitive verb1) -dd-, bid (at auction) bieten2) -dd-, bid (Cards) reizen3) -dd-, bade [bæd], [beɪd] or bid, bidden ['bɪdn] or bid2. intransitive verb,-dd-, bid2) (at auction) bieten3) (Cards) bieten; reizen3. noun1) (at auction) Gebot, das2) (attempt) Versuch, derhe made a strong bid for the Presidency — er griff nach dem Präsidentenamt
the prisoner made a bid for freedom — der Gefangene versuchte, die Freiheit zu erlangen
3) (Cards) Ansage, die* * *[bid] 1. verb1) (- past tense, past participle bid - to offer (an amount of money) at an auction: John bid ($1,000) for the painting.) bieten2) ((with for) - past tense, past participle bid - to state a price (for a contract): My firm is bidding for the contract for the new road.) bewerben3) (- past tense bade [bæd], past participle bidden - to tell (someone) to (do something): He bade me enter.) einladen4) (- past tense bade [bæd], past participle bidden - to express a greeting etc (to someone): He bade me farewell.) wünschen2. noun1) (an offer of a price: a bid of $20.) das Angebot2) (an attempt (to obtain): a bid for freedom.) die Bemühung•- academic.ru/6794/bidder">bidder- bidding
- biddable* * *bid1<-dd-, bid or bade, bid or bidden>[bɪd]vt ( form)1. (greet sb)▪ to \bid sb sth jdm etw wünschento \bid sb farewell jdm Lebewohl sagen gehto \bid sb good morning jdm einen guten Morgen wünschento \bid sb welcome jdn willkommen heißenbid2[bɪd]I. n[hostile] takeover \bid [feindliches] Übernahmeangebotto make a \bid for sth für etw akk ein Angebot machento put in a \bid ein Angebot vorlegenher \bid for re-election was unsuccessful ihr Bemühen um eine Wiederwahl war erfolglosto make a \bid for fame versuchen Ruhm zu erlangento make a \bid for power nach der Macht greifenII. vi<-dd-, bid, bid>1. (offer money) bieten2. (tender) ein Angebot unterbreitento \bid for a contract sich akk um einen Auftrag bewerben3. CARDS reizen4. COMPUT ein Senderecht anfordernIII. vt<-dd-, bid, bid>▪ to \bid sth etw bieten* * *[bɪd]1. vt3) pret bade or bad, ptp bidden(= say)
to bid sb good morning — jdm einen guten Morgen wünschento bid farewell to sb, to bid sb farewell — von jdm Abschied nehmen, jdm Lebewohl sagen (geh)
4) pret bade or bad, ptp biddento bid sb (to) do sth (old, liter) — jdn etw tun heißen (old)
2. vi3) pret bad, ptp biddento bid fair to... — versprechen zu...
everything bids fair to be successful — es sieht alles recht erfolgversprechend aus
3. nto raise the bid — höher bieten or reizen, überrufen
to make no bid —
3) (= attempt) Versuch mto make a bid for fame/freedom — versuchen, Ruhm/die Freiheit zu erlangen
his bid for fame/freedom failed — sein Versuch, Ruhm/die Freiheit zu erlangen, scheiterte
the bid for the summit — der Griff nach dem Gipfel
she tried acupuncture in a bid to stop smoking — sie versuchte es mit Akupunktur, um das Rauchen aufzugeben
* * *bid1 [bıd]A s1. a) WIRTSCH Gebot n (bei Versteigerungen)b) WIRTSCH Angebot n (bei Ausschreibungen)of über akk)d) Börse: Geldfirst bid Erstgebot;highest bid Meistgebot;any more bids? wer bietet mehr?;bid price (Börse) (gebotener) Geldkurs;invitation for bids Ausschreibung f;invite bids for ein Projekt ausschreiben;bid for power Griff m nach der Macht;make a (strong) bid for sth sich (sehr) um etwas bemühen, etwas (unbedingt) erringen wollen;make a bid for power nach der Macht greifenno bid (ich) passe!;it’s your bida) Sie bieten!,b) fig Sie sind dran!3. obs Einladung f (to zu)B v/t prät bid, bade [bæd; beıd], obs bad [bæd], pperf bid, biddenbid up den Preis einer Sache in die Höhe treiben2. Kartenspiel: bieten, meldenbid sb (to) go jemanden gehen heißento zu)C v/i1. WIRTSCHa) (bei Versteigerungen) bieten, ein Gebot abgebenc) an einer Ausschreibung teilnehmen:invitation to bid Ausschreibung f2. Kartenspiel: bieten, reizen* * *1.[bɪd]transitive verb1) -dd-, bid (at auction) bieten2) -dd-, bid (Cards) reizen3) -dd-, bade [bæd], [beɪd] or bid, bidden ['bɪdn] or bid2. intransitive verb,-dd-, bid2) (at auction) bieten3) (Cards) bieten; reizen3. noun1) (at auction) Gebot, das2) (attempt) Versuch, derthe prisoner made a bid for freedom — der Gefangene versuchte, die Freiheit zu erlangen
3) (Cards) Ansage, die* * *n.Angebot -e n.Bieten -reien n.Gebot -e n. v.(§ p.,p.p.: bid)or: bade•) = bieten v.(§ p.,pp.: bot, geboten)reizen v. -
9 adieu
-
10 adjö
-
11 farväl
2. n unv Lebewohl n;ta farväl av ngn jdm Lebewohl sagen -
12 farvel
vinke farvel zum Abschied winkenfarvel så længe! bis nachher!, bis dann!;farvel med dig! fam zisch ab!, los! -
13 saluto
salūto, āvī, ātum, āre (Intens. v. salvo, wie voluto v. volvo; dah.) zu jmd. salve sagen, d.i. jmd. grüßen, begrüßen, I) im allg.: alqm, Cic.: Tironem saluta nostris verbis, Cic.: vade salutatum Perillam, Ov.: salutatum vult te mea littera (Brief), Ov.: sternumentis (sternutamentis) salutare, beim Niesen sagen salve! (Gott helf'! zur Gesundheit! usw.), Plin.: dah. deos, den Göttern, ihren Bildnissen seine Verehrung erweisen, Cic.: so auch numen, Ov.: augurium, begrüßen, bewillkommnen od. Verehrung beweisen, Verg. – m. dopp. Acc., jmd. als den u. den begrüßen, grüßend nennen, alqm imperatorem, Tac.: alqm regem, Curt.: alqm dominum regemque, Iuven. – II) insbes.: 1) jmd. zur Begrüßung besuchen, bei jmd. einen Besuch machen, seine Aufwartung (den Hof) machen, alqm, Cic.: alqm numquam salutavisse, Cic.: venit salutandi causā, Cic.: salutari, appeti, Cic.: agmina salutantium, Tac. – 2) beim Kommen od. Weggang begrüßen, a) beim Kommen, alqm (Ggstz. alqm valere iubere od. alci valere dicere, beim Gehen), Cic. ad Att. 5, 2, 2. Suet. Aug. 53, 3. – b) beim Weggang, grüßen, Lebewohl sagen, Plaut. mil. 1339: puppem de rupe salutant, Stat. Theb. 4, 31. – III) retten, schirmen, Vulg. Sirach 22, 31 (diese Stelle auch Ambros. de off. 3, 16).
-
14 saluto
salūto, āvī, ātum, āre (Intens. v. salvo, wie voluto v. volvo; dah.) zu jmd. salve sagen, d.i. jmd. grüßen, begrüßen, I) im allg.: alqm, Cic.: Tironem saluta nostris verbis, Cic.: vade salutatum Perillam, Ov.: salutatum vult te mea littera (Brief), Ov.: sternumentis (sternutamentis) salutare, beim Niesen sagen salve! (Gott helf'! zur Gesundheit! usw.), Plin.: dah. deos, den Göttern, ihren Bildnissen seine Verehrung erweisen, Cic.: so auch numen, Ov.: augurium, begrüßen, bewillkommnen od. Verehrung beweisen, Verg. – m. dopp. Acc., jmd. als den u. den begrüßen, grüßend nennen, alqm imperatorem, Tac.: alqm regem, Curt.: alqm dominum regemque, Iuven. – II) insbes.: 1) jmd. zur Begrüßung besuchen, bei jmd. einen Besuch machen, seine Aufwartung (den Hof) machen, alqm, Cic.: alqm numquam salutavisse, Cic.: venit salutandi causā, Cic.: salutari, appeti, Cic.: agmina salutantium, Tac. – 2) beim Kommen od. Weggang begrüßen, a) beim Kommen, alqm (Ggstz. alqm valere iubere od. alci valere dicere, beim Gehen), Cic. ad Att. 5, 2, 2. Suet. Aug. 53, 3. – b) beim Weggang, grüßen, Lebewohl sagen, Plaut. mil. 1339: puppem de rupe salutant, Stat. Theb. 4, 31. – III) retten, schirmen, Vulg. Sirach 22, 31 (diese Stelle auch Ambros. de off. 3, 16). -
15 χαίρω
χαίρω, fut. χαιρήσω, Il. 20, 363, u. im Att. geläufig, aor. ἐχάρην, Hom. u. Folgde, χαρείη Il. 6, 481, χαρέντες 10, 451; perf. mit Präsensbdtg κεχάρηκα, bes. Her.; u. davon syncop. part. κεχαρηώς, ότος, Il. 7, 312; Hes. frg. 49; gew. κεχάρημαι, partic. κεχαρημένος, H. h. 6, 10; auch κέχαρμαι, κεχαρμένος, Eur. Cycl. 367 Troad. 529 u. öfter; aor. 1. med. ἐχηράμην, nur ep., χήρατο Il. 14, 270, χηράμενος Leon. Tar. 65 (VII, 198); vgl. Plut. Rom. 17, Opp. Cyn. 1, 508. 533; aor. 2. κεχάροντο, κεχάροιτο u. κεχαροίατο, Hom., woran sich auch das reduplicirte fut. κεχαρησέμεν Il. 15, 98 u. κεχαρήσεται Cd. 23, 266 schließt; bei Sp. auch χαρήσομαι üblich; der aor. act. ἐχαίρησα findet sich bei Plut. Lucull. 25; vgl. Lob. Phryn. 740; dagegen war das praes. χαίρομαι ein berüchtigter Barbarismus, Ar. Pax 291, vgl. Schol. – Sich freuen, vergnügt, fröhlich sein; Hom. oft mit dem Zusatze ϑυμῷ u. ἐν ϑυμῷ, auch φρεσὶν ᾗσιν, Il. 13, 609; φρένα 6, 481, sich im Herzen, von Herzen freuen; Od. 8, 28 ist χαῖρε νόῳ, er freu'te sich im Herzen, so Viel wie im Stillen, er äußerte seine Freude nicht; vgl. ἐν ϑυμῷ, γρηῦ, χαῖρε, καὶ ἴσχεο 22, 411; Ggstz δακρύεσϑαι Aesch. Spt. 796, λυπεῖσϑαι Eur. I. A. 31, wie Plat. Gorg. 498 a; ἐχάρη τε καὶ ἥσϑη Her. 7, 101; – τινί, sich worüber freuen, sein Vergnügen, Wohlgefallen woran haben, χαίρουσι δέ τ' ἀνέρες ἄγρῃ Od. 22, 306; χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιϑι Il. 10, 277; vgl. 7, 312. 24, 706 Od. 2, 35. 249. 3, 52. 13, 358. 18, 117; Hes. O. 360; Soph. El. 1335 Trach. 761 O. R. 596. 1070; εὐπραγίᾳ Pind. P. 7, 18, vgl. 10, 36 Ol. 2, 72; Aesch. Ag. 1211; Eur., z. B. ἡδοναῖς κεχαρημένον I. A. 200, wie in Prosa, τῷ καταμανϑάνειν χαίροντες Plat. Rep. V, 475 d; Dem. 11, 9 u. sonst. – So auch übertr., sich womit genügen lassen, womit zufrieden gestellt sein, u. übh. gern haben, lieben, z. B. von einer Pflanze, χαίρει ὑφάμμοις χωρίοις, sie liebt etwas sandige Gegenden, Theophr. – Bei den Att. gew. ἐπί τινι, wie Eur. ἐπὶ τοῖς ἐμοῖς χαίρεις κακῶς πράσσουσι δεσπόταις, Bacch. 1032; u. in Prosa, Plat. Legg. V, 739 d Xen. Mem. 2, 6,35. – Auch ἔν τινι, Soph. Trach. 1109 u. Sp., wie Antp. Sid. 28 (IX, 72); auch in Prosa, Plat. Rep. X, 603 c. – Seltener c. accus., vgl. Valck. Hipp. 339; χαίρει δέ μιν ὅςτις ἐϑείρει Il. 21, 147, wo Andere μιν von ἐϑείρει abhangen lassen; χαίρω δέ σ' εὐτυχοῦντα Eur. Rhes. 390 (s. weiter unten); ταὐτὰ χαίρειν τοῖς πολλοῖς Dem. 18, 192. – C. partic., χαίρω ἀκούσας, ich freue mich zu hören, höre gern, Il. 19, 185; χαίρουσιν βίοτον νήποινον ἔδοντες Od. 14, 177; vgl. Hes. O. 55; Valck. Her. 7, 216; Soph. Trach. 292; Pind. N. 8, 78; χαίρεις ὑβρίζουσ' εἰς ἐμέ Eur. Hec. 1257; χαίρω φειδόμενος, ich freue mich der Sparsamkeit, Ar. Plut. 247; χαίρεις ϑωπευόμενος Equ. 1112, vgl. Eccl. 228; ἐγὼ τοῖς καλῶς ἐρωτῶσι χαίρω ἀποκρινόμενος, ich antworte gern, Plat. Prot. 118 d; so 158 a u. öfter; vgl. noch Soph. 259 c Euthyd. 288 b Crat. 400 e Apol. 11 c. – Spätere brauchten auch acc. c. partic. statt inf., χαίρω σε ἐληλυϑότα, ich freue mich, daß du gekommen bist, s. Valck. Phoen. 711; τοὺς εὐσεβεῖς ϑεοὶ ϑνήσκοντας οὐ χαίρουσιν Eur. Hipp. 1340. – In diesen Vrbdgn nimmt es auch, wie φιλέω, die Bdtg »pflegen«, »gewohnt sein« an, Antiphan. bei Ath. IV, 169 f. – Es folgt auch ὅτι, Pind. N. 5, 16 u. Folgde; οὕνεκα Od. 8, 205. – Οὐ χαιρήσεις ist ein milderer Ausdruck statt es soll dir übel bekommen, es soll dich schwer gereuen, οὐδέ τιν' οἴω Τρώων χαιρήσειν, ich meine, es soll sich kein Troer freuen, es soll allen übel bekommen, Il. 20, 363; οὐ χαιρήσετον Ar. Equ. 235, vgl. Plut. 64; s. auch das unten über das partic. Gesagte. – Der imperat. χαῖρε ist eine sehr gebr. Form des Segenswunsches u. Grußes, Freude dir, schon bei Hom., auch im dual. u. plur. χαίρετον, χαίρετε; verstärkt οὖλέ τε καὶ μέγα χαῖρε, Od. 24, 402; χαῖρε, γυνή, φιλότητι, gedeihe dir die Umarmung zum Heil, 11, 248; bes. beim ersten Zusammentreffen als Bewillkommnung, sei gegrüßt, Il. 9, 197 Od. 13, 229; so Pind. u. Tragg., Aesch. Pers. 152 Ag. 22. 494. 524 u. öfter, wie Soph. u. Eur., u. in Prosa; auch beim Abschiede, lebe wohl, Od. 5, 205, Aesch. Pers. 826 Eum. 745; u. in Prosa, Plat. Phaed. 116 c; χαίρειν καταξιῶ, wie valere iubeo, Aesch. Ag. 558; Soph. Ai. 850 u. öfter; χαίρειν προςαγορεύω Ar. Plut. 322; so auch χαίρειν λέγω, προςειπών τινα χαίρειν, Einem den Gruß χαῖρε ertheilend, ihn mit dem Gruße bewillkommnend, Xen. Mem. 3, 13, 1. – Zu Anfang der Briefe stand gew. der inf. allein, z. B. Ξενοφῶν Γρύλλῳ χαίρειν, sc. λέγει, Xenophon entbeut dem Gryllus seinen Gruß, wie Xenophon Gryllo salutem. – Daran reiht sich, bes. bei der dritten Person χαιρέτω, der Ausdruck der Geringschätzung u. Verachtung u. des von sich Weisens, weg damit, zum Henker damit u. vgl., also gleichbedeutend mit ἐῤῥέτω, Her. 4, 96; χαιρέτω βουλεύματα τὰ πρόσϑεν Eur. Med. 1044; χαιρόντων πόνοι Herc. fur. 575; vgl. noch Plat. Conv. 199 a; so auch χαίροιτε ἡμῖν, Anacr. 23, 10. Dah. χαίρειν ἐᾶν od. κελεύειν, einer Person od. Sache Lebewohl sagen, ihr entsagen, sie gut sein lassen, nicht danach fragen, sie vernachlässigen, od. stärker, sie verwünschen, s. Valck. zu Her. 9, 41 u. zu Eur. Hipp. 133, wie Schäf. mel. p. 34; vgl. Plat. Prot. 347 e Phaedr. 230 a Gorg. 458 b; τὴν αὐλητρίδα χαίρειν ἐᾶν Conv. 176 e; τὸ διαῤῥιπτεῖν εἴα χαίρειν Xen. An. 7, 3,23; χαίρειν ταύτην τὴν εὐδαιμονίαν κελεύω Cyr. 7, 5,42. So auch πολλὰ χαίρειν εἰπεῖν τινι, μακρὰν χαίρειν φράσαι τινί u. ä. Vielleicht ist so Soph. Ai. 112 χαίρειν, Ἀϑάνα, τἄλλ' ἐγώ σ' ἐφίεμαι zu nehmen, wo Andere, wie Lob., es zu stark findend, χαίρειν durch contentam esse übersetzen; τὴν σὴν Κύπριν πόλλ' ἐγὼ χαίρειν λέγω Eur. Hipp. 113; πολλὰ εἰπόντα χαίρειν τῷ ἀληϑεῖ Plat. Phaedr. 272 e; Phaed. 64 c; τὰ δ' ἄλλα ἐπιτηδεύματα χαίρειν χρὴ προςαγορεύειν Legg. VI, 771 a. – Das partic. χαίρων ist = froh, freudig, Hom. öfter; Her. gew. so κεχαρηκώς; in Vrbdgn mit andern Zeitwörtern durch gern, willig zu übersetzen; aber χαίρων ἀπαλλάττει ist = er kommt glücklich, ungestraft, wie wir sagen »mit heiler Haut«, »mit blauem Auge« davon, Her. 3, 69. 9, 106; οὐδὲ χαίρων ταῦτα τολμήσει λέγειν Ar. Ach. 537; οὔτι χαιρήσων Vesp. 185; Ran. 843; Soph. O. R. 363 οὔ τι χαίρων δίς γε πημονὰς ἐρεῖς; Ant. 755 Phil. 1283; χαίροντα πρός τινος ἀπαλλάττειν Her. 9, 106; τοῦτον οὐδεὶς χαίρων ἀδικήσει, nicht ungestraft, Plat. Gorg. 510 d; Xen. An. 5, 6,32; εἰ χαίρων ἀπαλλάξει Dem. 24, 153; οὐ χαίρων ἀπαλλάξεις, du sollst nicht ungestraft davon kommen, sollst übel wegkommen; Sp., wie οὐ χαίροντες ἄπιτε Luc. Tim. 34. – Aber ἑρπέτω χαίρουσα ist so viel wie χαιρέτω, sie mag gehen, Soph. Trach. 816. – Τὸ χαῖρον ist auch = die Freude, vgl. Schäf. zu D. Hal. de C. V. p. 205.
-
16 прощаться
v1) gener. (j-m) Lebewohl sägen (с кем-л.), (von j-m) Abschied nehmen (с кем-л.), scheiden, sich (von j-m) verabschieden (с кем-л.), sich empfehlen, sich verabschieden (с кем-л.), gesegnen2) obs. ade sagen3) S.-Germ. (с кем-л.) sich pfiatn (von D) (австрийский диалект) -
17 χαίρω
χαίρω, sich freuen, vergnügt, fröhlich sein; φρένα, sich im Herzen, von Herzen freuen; χαῖρε νόῳ, er freute sich im Herzen, so viel wie im Stillen, er äußerte seine Freude nicht; τινί, sich worüber freuen, sein Vergnügen, Wohlgefallen woran haben; übertr., sich womit genügen lassen, womit zufrieden gestellt sein, u. übh. gern haben, lieben; von einer Pflanze: χαίρει ὑφάμμοις χωρίοις, sie liebt etwas sandige Gegenden. C. partic., χαίρω ἀκούσας, ich freue mich zu hören, höre gern; χαίρω φειδόμενος, ich freue mich der Sparsamkeit; χαίρω σε ἐληλυϑότα, ich freue mich, daß du gekommen bist; pflegen, gewohnt sein. Οὐ χαιρήσεις ist ein milderer Ausdruck statt: es soll dir übel bekommen, es soll dich schwer gereuen; οὐδέ τιν' οἴω Τρώων χαιρήσειν, ich meine, es soll sich kein Troer freuen, es soll allen übel bekommen. Der imperat. χαῖρε ist eine sehr gebr. Form des Segenswunsches u. Grußes, Freude dir; χαῖρε, γυνή, φιλότητι, gedeihe dir die Umarmung zum Heil; bes. beim ersten Zusammentreffen als Bewillkommnung, sei gegrüßt; auch beim Abschiede: lebe wohl; χαίρειν καταξιῶ, wie valere iubeo; χαίρειν λέγω, προςειπών τινα χαίρειν, einem den Gruß χαῖρε erteilend, ihn mit dem Gruße bewillkommnend. Zu Anfang der Briefe stand gew. der inf. allein, z. B. Ξενοφῶν Γρύλλῳ χαίρειν, Xenophon entbeut dem Gryllus seinen Gruß, wie Xenophon Gryllo salutem. Daran reiht sich, bes. bei der dritten Person χαιρέτω, der Ausdruck der Geringschätzung u. Verachtung u. des von sich Weisens, weg damit, zum Henker damit u. vgl., also gleichbedeutend mit ἐῤῥέτω. Dah. χαίρειν ἐᾶν od. κελεύειν, einer Person od. Sache Lebewohl sagen, ihr entsagen, sie gut sein lassen, nicht danach fragen, sie vernachlässigen, od. stärker, sie verwünschen. Das partic. χαίρων ist = froh, freudig; gern, willig; aber χαίρων ἀπαλλάττει, = er kommt glücklich, ungestraft, wie wir sagen 'mit heiler Haut', 'mit blauem Auge' ; οὐ χαίρων ἀπαλλάξεις, du sollst nicht ungestraft davon kommen, sollst übel wegkommen. Τὸ χαῖρον, = die Freude -
18 valeo
valeo, valuī, valitūrus, ēre (zu gotisch waldan, ahd. waltan, nhd. walten), bei Kräften sein, sich bei Kräften befinden, kräftig sein, Kraft haben, stark sein, I) eig.: A) im allg.: a) übh.: sanus homo, qui bene valet, Cels.: puer ille ut magnus est et multum valet! Plaut.: si corpus valet, Cels.: si satis valet (aeger), Cels.: prout nervi valent, Cels. – animo parum valere, seiner Denkkraft nicht recht mehr mächtig sein, geistesschwach sein, Sall. Iug. 11, 5. Aur. Vict. epit. 14, 10. – b) körperlich zu etwas stark-, tüchtig sein, α) v. Pers.u. personif. Ggstdn.: αα) m. Praepp.: alios videmus velocitate ad cursum, alios viribus ad luctandum valere, Cic. de off. 1, 107: v. Lebl., sunt mihi quae valeant in talia pondera vires, Ov. met. 13, 286: non valere in impetum, keine Schlagkraft haben, Sen. nat. qu. 1, 14, 4: non valere in flammam, zu einer Fl. nicht Kraft genug haben, ibid. 2, 18. – ββ) m. folg. Infin., physisch die Kraft haben, stark genug-, imstande sein, vermögen, si aut valeo stare aut etc., Hor.: valet ima summis mutare deus, Hor.: aegre v. evadere, Suet.: ut neque calceum perpeti neque libellos evolvere aut tenere omnino valeret, Suet. – v. Lebl., aestus non valet e lapide hoc impellere res, Lucr.: quid ferre recusent, quid valeant (sc. ferre) umeri, Hor.: m. Dat. Gerund. als grammat. t.t., ve et agendae rei et minuendae valet, bewirkt eine Vergrößerung od. Verminderung, Gell. 5, 12, 10: m. pro u. Abl., nam (i littera) pro brevi et pro longa valet, Mar. Victorin. 17, 18 K. – β) von Heilmitteln, kräftig-, wirksam sein, wirken, αα) mit Praepp. u. Advv. und mit Abl. causae: valere ad id, v. ad omnia, Cels.: valere contra serpentium morsus, Plin.: v. adversus animal nominis sui, Plin.: v. aeque, v. parum, Cels.. v. eodem, Cels. – v. potu, illitu, suffitu, Plin. – ββ) m. Dat. Gerund., medicamenta, quae gerendis venenis valent, Gell. – γγ) m. Infin., die Kraft haben, marrubii sucus et porri valet eiusmodi necare animalia, Colum.: sandaracha valet purgare, sistere, excalfacere, Plin. – c) sehr stark sein, v. Lauten = stark tönen, stark ausgesprochen werden, cum C ac similiter G non valuerunt, in T ac D molliuntur, Quint. 1, 11, 5.
B) prägn., physisch wohl-, gesund-, munter sein, sich wohl befinden (Ggstz. aegrotare, aegrum esse), a) übh.: α) m. Advv.: optime v. et gravissime aegrotare, Cic.: bene, melius v., Cic.: recte v., Plaut. u. Dolab. in Cic. ep.: minus v., unpäßlich sein, Cic.: impers., quibus aut deficitur aut recte valetur, Th. Prisc. 2, 16 in. – β) mit bl. Abl. od. ab u. Abl. des Körpers u. Körperteiles usw., v. corpore, Cic.: v. pedibus, Nep.: v. stomacho, Iuven. – v. a corpore, Plaut.: ab oculis, Gell.: nec minus valeo, quam corpore, mente, Ov. trist. 3, 8, 33. – γ) m. ab u. Abl. der Krankheit: a morbo valui, ab animo aeger fui, Plaut. – δ) absol.: valeo et salvus sum, Plaut.: qui valere (gesund bleiben) et senescere volet, Cels.: ut vales? wie befindest du dich? wie steht's (mit der Gesundheit)? Ter. – so der Anfang in Briefen: si vales, bene est (abgekürzt S.V.B.E.), auch mit dem Zusatze ego od. equidem valeo (abgekürzt E.V. od. E.Q.V.), Cic. ep. 13, 6 in. Vatin. in Cic. ep. 5, 9 in. u.a.: nos valemus, Fronton. epist. ad M. Caes. 4, 5 u. 6. – impers., quid agitur, Sagaristio? ut valetur? wie geht's? wie steht's (mit der Gesundheit)? Plaut. Pers. 309. – b) als Abschiedsgruß: α) vale od. valeas, lebe wohl! Ph. valeas. Di. vale, Plaut. truc. 433: bene vale, Plaut.: vale atque salve, Plaut.: valete, Plaut. – dictoque vale ›vale‹ inquit et Echo, Verg. ecl. 3, 79; vgl. Ov. met. 3, 501. – so auch der häufige Schluß der Briefe: vale, Cic. ep. 6, 22, 3: vive valeque! Hor. sat. 2, 5, 110: vive, vale! Hor. ep. 1, 6, 67: bene vale et me dilige, Mat. in Cic. ep. 11, 28, 8: cura ut valeas, Cic. ep. 7, 20, 3 u.a. – auch als Abschiedsgruß an Verstorbene, zB. salve aeternum mihi aeternumque vale, Verg. Aen. 11, 98; vgl. Donat. Ter. Andr. 4, 2, 13. – als Ausdruck der Abweisung, Verschmähung, wie unser gehab' dich wohl! geh! geht! fahre hin! fahret hin! fort mit! valeas, habeas istam, Ter.: ›haud mihi vitā est opus hāc‹ ut et ›valeas (laß mich ungeschoren)‹, Hor.: si talis est deus, valeat, Cic.: valeat Venus valeantque puellae, Tibull.: valete curae, Petron.: quare valeant ista, fort damit! genug davon! Cic.: valeant, qui inter nos discidium volunt, Ter. – β) valere iubere od. dicere od. (bei Spät.) facere, jmdm. Lebewohl sagen, von jmd. Abschied nehmen, illum salutavi, post etiam iussi valere, Cic. – obstinatissime retinuit, ut liberti servique mane salvere, vesperi valere sibi singuli dicerent, wir »einen guten Morgen, eine gute Nacht wünschen«, Suet.: dicere triste ›vale‹, Ov.: supremum ›vale‹ dicere, Ov.: saepe ›vale‹ dicto rursum sum multa locutus, Ov.: u. vale dicere (in Ausgaben auch als ein Wort valedicere) alci (Ggstz. salutare alqm), Sen. ep. 17, 11. Sulp. Sev. dial. 1, 3. § 1 (wo Perf. vale dixi): u. so iam dixisse rebus humanis valere, Apul. flor. 16. p. 21, 19 Kr. – dafür spätlat. vale facere od. als ein Wort valefacere (alci), zB. Apul. met. 4, 18. Augustin. epist. 65, 2. Vulg. act. apost. 18, 18 u. 21; 21, 6. Paul. in vit. Ambros. 25: valefecerunt mundo, entsagten der W., Augustin. serm. 15, 9: fecit vale patri suo et matri suae, Vulg. Tob. 5, 22. – c) in der Beteuerungsformel ne valeam, nisi etc., ich will nicht gesund sein, wenn nicht usw., M. Aurel. bei Fronto ad M. Caes. 2, 3 (6). p. 28 19 N.
II) übtr.: A) im allg., Kraft-, Geltung haben, Einfluß-, Macht-, Wirkung haben, gelten, vermögen, etw. ausrichten, seine Geltung behaupten, überwie gen, den Ausschlag geben, a) übh.: qui plus opibus, armis, potentiā valent, Cic.: plurimum, Cic.: plurimum proficere et v., Cic.: longe plurimum valere ingenio, Cic.: satis valere in populari genere dicendi, Cic.: quicquid valebo, valebo tibi, Cic.: multum (plus, plurimum) valere apud alqm, Cic. u. Caes.: multum v. equitatu, Caes.: minus v., Caes.: tantum v., Caes.: ne valeret nimis, Cic. – v. Lebl., sine veritate nomen amicitiae valere non potest, seine Geltung behaupten, Cic.: utrum apud eos pudor atque officium an timor valeret (überwiege), Caes.: sed haec eadem num censes apud eos ipsos valere, hätte eine gleiche Wirkung, Cic.: cuius ratio etsi non valuit, zur Geltung gelangte, durchdrang, Nep.: ut valeret (lex), effecit, brachte es zur Geltung, Nep.: ignari, quid gravitas valeret, Cic.: hanc auctoritatem quantum valituram esse existimetis, Cic.: nihil putas valere in iudiciis bonorum virorum testimonia, Cic.: in uno servulo familiae nomen non valet, ist der N. Fam. nicht anwendbar, Cic.: gravis illa facultas, quae saepe valuit in consule deligendo, den Ausschlag gab, Cic.: nescis, quo valeat nummus? in welchem Wert stehe? Hor. – valere m. allg. Acc., valere nihil aliud quam ut etc., Liv. 7, 17, 13. – b) mit Rücksicht auf ein bestimmtes Ziel = α) m. ad u. Akk. od. m. in u. Akk. od. m. Infin., zu etw. die Kraft-, die Macht haben, beitragen, mitwirken, etw. zu tun imstande-, geeignet sein, vermögen, tu non solum ad neglegendas leges, verum etiam ad evertendas valuisti, Cic.: v. Lebl., illud perficiam, ut invidia mihi valeat ad gloriam, Cic.: hoc praeceptum ad tollendam amicitiam valet, Cic.: sive illa vestis mutatio ad luctum ipsorum sive ad deprecandum valebat (eine Geltung, Bedeutung hatte), Cic.: ad corporum sanationem multum ipsa corpora et natura valet, trägt viel bei, wirkt sehr mit, Cic.: valet igitur multum ad vincendum probari mores eorum, qui etc., viel trägt zur siegreichen Führung der Sache bei, daß usw., Cic.: qui (amici) parum valent in unius elati solacium, vermögen uns eben nicht über den Tod eines einzigen zu trösten, Sen. ep. 63, 10. – dafür m. folg. Infin., nam si certam finem esse viderent aerumnarum homines, aliquā ratione valerent religionibus atque minis obsistere vatum, Lucr.: nec continere suos ab direptione castrorum valuit, Liv.: atqui P. Rutilio auctoritatem adimere non valuerunt, Val. Max.: suorum (manus) effugere non valuit, Curt.: von Lebl., res secundae valent commutare naturam, Curt.: quas (feminas) condicio naturae et verecundia stolae ut in foro et iudicio tacerent cohibere non valuit, Val. Max. – u. valere ad id, ut od. ne, Liv.: u. non (nec) valere m. folg. quin u. Konj., nec potestas nec suffragatio horum valuit, quin, quorum patres avosque consules viderant, eos nobilitate praeferrent, Liv. 4, 44, 2. – β) m. in u. Akk. od. m. Ziel- Advv., für od. gegen jmd. gelten, wohin abzielen, in se, in Romanos, in ipsum, Cic.: definitio in omnes valet, gilt für alle, Cic.: responsum quo valeret, Nep.: hoc eo valebat, ut etc., Nep. – γ) m. contra u. Akk., cur desperemus veritatem ipsam contra fallacem captiosamque facundiam suā propriā vi et claritate valituram (esse)? Lact. de opif. dei 20, 5. – δ) m. adversus u. Akk., quantum istae minae adversus plebis consensum valerent, ausrichten könnten, Liv. 4, 4, 3.
B) insbes.: 1) v. Geldeswert = so u. so viel gelten, wert sein, zustehen kommen, nummi denarii decuma libella (dicta), quod libram pondo aeris valebat, Varro LL.: ita ut scrupulum valeret sestertios vicenos, Plin.: dum pro argenteis decem aureus unus valeret, Liv.: quanti omnibus valet (servus), ICt.: quasi minimo valeret hereditas, ICt.: caro (teuer) mihi valent stillae temporum, Augustin. conf. 11, 2, 1: carum est, quia caro valet, Augustin. serm. 21, 4: tanto quisque comparat quanto valet, Augustin. serm. 117, 1: pluris apud eum valere David amicitiam iudicabat, Ambros. de off. 2, 7, 36. – 2) v. Wortbedeutungen, wie das griech. δύνασθαι, gelten, bedeuten, heißen, nuncupare nominare valere apparet in legibus, Varro LL.: verbum, quod idem valeat, gleichbedeutend, synonym ist, Cornif. rhet. u. Cic.: et intellego et sentio et video saepe idem valent, quod scio, Quint.: becco valet gallinacei rostrum, Suet. – / valen = valesne, Plaut. trin. 50. – vulg. Fut. valevit (= valebit), Corp. inscr. Lat. 8, 5352.
-
19 ἀπο-χαιρετίζω
ἀπο-χαιρετίζω, Lebewohl sagen, Schol. Eur. Phoen. 996.
-
20 ῥώννῡμι
ῥώννῡμι, auch ῥωννύω, stärken, kräftigen, bestärken, bekräftigen; ῥωννύουσι τὰν ὁρμάν, Tim. Locr. 103 e; ἔρῥωσε τὰς πόλεις εὐανδρίᾳ, Plut. Pericl. 19; ῥώσας τὸ σῶμα, Camill. 38. – Häufiger im pass. ῥώννυμαι, stark, kräftig werden, sein; οὐδαμῶς ἐῤῥώμεϑα, Eur. Heracl. 636; seine Kraft brauchen, mit Kraft handeln, sich kräftig anstrengen; so wird bes. das perf. pass. mit Präfbdtg gebraucht; ἔῤῥωντο εἰς τὸν πόλεμον, sie richteten alle ihre Anstrengungen auf den Krieg, Thuc. 2, 8; οὕτω σφόδρα ἔῤῥωτο ἡ βουλή, mit dem inf., Lys. 13, 31; vgl. Plat. Conv. 176 b; ῥωσϑεῖσα, Phaedr. 238 c; ἐῤῥώμεϑα καὶ εὐτυχοῦμεν, Xen. Hell. 6, 3, 17; ἔῤῥωσο, lebe wohl, gehab dich wohl, am Schluß der Briefe gewöhnlicher Ausdruck; dah. πολλὰ ἐῤῥῶσϑαι φράσας τῷ σοφῷ.Σοφοκλεῖ; ihm Lebewohl sagen, entsagen, Dem. 19, 248, vgl. 5, 22. 21, 39; gew. mit dem Nebenbegriffe des Verachtens. – Das part. ἐῤῥωμένος ist oben bes. angeführt. – Vgl. noch ῥώομαι.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Lebewohl — Weggang; Abschied; Trennung; Entlassung; Auseinandergehen * * * Le|be|wohl [le:bə vo:l], das; [e]s, s und e (geh.): »Lebe wohl!« lautender Abschiedsgruß: jmdm. ein freundliches Lebewohl zurufen. * * * Le|be|wohl 〈n. 15〉 Abschiedsgruß … Universal-Lexikon
lebewohl — adieu; Servus; ciao; vale (lat.); tschüs; ade; tschüss * * * Le|be|wohl [le:bə vo:l], das; [e]s, s und e (geh.): »Lebe wohl!« lautender Abschiedsgruß: jmdm. ein freundliches Lebewohl zurufen. * * * Le|be|wohl 〈n. 15 … Universal-Lexikon
sagen — besagen; äußern; bemerken; mitteilen; vermerken; reden; erläutern; berichten; erzählen; schildern; nennen; räsonieren; … Universal-Lexikon
sägen — schnarchen; gurgeln (umgangssprachlich) * * * sa|gen [ za:gn̩] <tr.; hat: a) Wörter, Sätze o. Ä. als lautliche Äußerung, als Mitteilung o. Ä. von sich geben: etwas laut, leise, im Flüsterton, vorwurfsvoll sagen; Mutter hat Nein dazu gesagt;… … Universal-Lexikon
Lebewohl — Le|be|wohl, das; [e]s, Plural e und s; jemandem Lebewohl sagen; er rief ein herzliches Lebewohl, aber er rief: »Leb[e] wohl!« … Die deutsche Rechtschreibung
Lebewohl — 1. Lebewohl, sagte der Pfaff zum Diebe, als er gehängt werden sollte. Engl.: Fare well, and be hanged; friends must part. (Bohn, II, 159.) *2. Einem ein langes Lebewohl sagen. – Eiselein, 414. Für immer von ihm Abschied nehmen (sterben). Lat.:… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Lebewohl — Le·be·wo̲hl das; s, s / e; geschr; 1 ≈ Abschied 2 jemandem Lebewohl sagen sich von jemandem verabschieden … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
sägen — 1. a) artikulieren, [aus]sprechen. b) benutzen, im Sprachgebrauch haben. c) benennen, bezeichnen; (bildungsspr.): apostrophieren; (ugs. scherzh.): benamsen. d) anreden, ansprechen, betiteln. 2. a) anvertrauen, ausrichten, äußern, bekann … Das Wörterbuch der Synonyme
sagen — 1. a) artikulieren, [aus]sprechen. b) benutzen, im Sprachgebrauch haben. c) benennen, bezeichnen; (bildungsspr.): apostrophieren; (ugs. scherzh.): benamsen. d) anreden, ansprechen, betiteln. 2. a) anvertrauen, ausrichten, äußern, bekann … Das Wörterbuch der Synonyme
Lebewohl — Abschied, Adieu, Fortgang, Trennung, Weggang; (geh.): Abgesang, Scheiden. * * * Lebewohl,das:1.⇨Abschied(1)–2.L.sagen:⇨verabschieden(II,1) LebewohlAbschied,Trennung,Scheiden,Weggang,Auseinandergehen,Aufbruch,Abfahrt,Abreise,Fortgang … Das Wörterbuch der Synonyme
verabschieden — 1. [feierlich] entlassen; (ugs.): abfeiern; (veraltet): dimittieren. 2. annehmen, beschließen, in Kraft setzen. sich verabschieden Abschied nehmen, Auf Wiedersehen sagen; (geh.): sich empfehlen, Lebewohl sagen; (ugs.): Tschüs sagen; (veraltet):… … Das Wörterbuch der Synonyme